عصا مچی

توضیحات

ویژگی ها
اندازه
تنظیم ارتفاع از بالا و پایین مچ
قابلیت تنظیم ارتفاع با فواصل یک اینچی از ۸۶ تا ۱۱۷ سانتی متر
وزن۱٫۲ kg
توانایی تحمل وزن تا ۱۳۰ کیلوگرم
دارای دسته ی نرم
حلقه آرنج از جنس فایبر گلاس
فروش بصورت جفتی

موارد استفاده مچی
شکستگی پا
درد در لگن یا اندام تحتانی
احساس ضعف در پایین تنه
دوران پس از انجام عمل های جراحی
جلوگیری از از ایجاد درد در دست، آرنج، مچ، کتف و بازوها
جهت حفظ تعادل در زمانی که دست قدرت چرخش نداشته باشد.

طبیعتا برای هرکس ممکن است ، اتفاقاتی بیفتد که راه رفتن او را با مشکل مواجه کند.عواملی مانند شکستگی پا ، انجام عمل های جراحی و…. عصا یکی از وسایل کمک حرکتی است ، که در چنین مواقعی به کمک انسان می آید و سبب حفظ تعادل و تسهیل در راه رفتن می گردد.مهم ترین ویژگی که یک عصا بایستی داشته باشد ، وزن کم و سبکی آن است ، به این دلیل که به راحتی حمل گردد و بیمار در استفاده از آن رنج نبرد.

ویژگی یک عصای خوب و استاندارد
اندازه بودن عصا: اولین قدم در استفاده از عصا اندازه بودن آن است. برای این کار باید کفشی را که بطور معمول میپوشیم به پا کرده و راست و مستقیم بایستیم و دسته عصا را بگیریم. در این حال باید مچ دست در کنار برجستگی کناری استخوان ران باشد بوده و مفصل آرنج حدود ۳۰-۱۵ درجه خم باشد.
لاستیک ته عصا: استفاده از عصا و واکر می‌تواند خطراتی نظیر زمین خوردن ، لیز خوردن و آسیب بدنی را به همراه داشته باشد. لاستیک ته عصای مناسب و استاندارد مانند ترمزی عمل می‌کند که مانع از لیز خوردن می‌شود. این لاستیک اگر بیش از حد نرم باشد مستحکم نخواهد بود و زود خراب می‌شود و اگر زیاد سفت باشد احتمال زمین خوردن و لیز خوردن را افزایش می‌دهد.
دسته ی عصا: دسته ی عصای استاندارد فشار کمتری روی کف دست وارد می کنند. بنابراین خطر نشانگان مچ دست را کاهش می دهد.

چطور با عصای مچی راه برویم؟
هنگام بلند شدن، قسمت فوقانی عصا باید به چین های مچ دست تماس داشته باشد.
آرنج بایستی کمی در حالت خمیده قرار بگیرد.
عصا باید در دست مخالف پای آسیب دیده باشد. به عنوان مثال، در صورتی که پای راست دچار آسیب دیدگی شده باشد، عصا باید با دست راست نگه داشته شود.
جهت شروع به راه رفتن، ابتدا باید پای سالم جلو گذاشته شود و سپس پای آسیب دیده.

در بعضی مواقع ممکن است بیمار برای راه رفتن از دو عصا استفاده کند. راه رفتن با دو عصا به راه های مختلفی امکان پذیر است.
در روش راه رفتن دو نقطه ای Two Point Gait پای راست با عصای چپ جلو میرود و پای چپ با عصای راست. برای یاد گرفتن این روش و عادت کردن به آن نیاز به تمرین بیشتری هست.
روش دوم که روش چهار نقطه ای Four Point Gait است به راه رفتن معمولی شبیه تر بوده ولی راه رفتن با آن آهسته تر است. در این روش دو پا و دو عصا بصورت جداگانه حرکت میکنند. بطور مثال ابتدا عصای راست، سپس پای چپ، سپس عصای چپ، سپس پای راست. این روش هم برای انجام نیاز به تمرین دارد.

در هنگام خرید عصا و واکر می بایست به شرایط بیمار دقت کافی شود( قدرت، تحمل، عملکرد تعادلی، عملکرد شناختی، بینایی و شرایط محیطی فرد
در حین راه رفتن با عصا باید مراقب زمین های خیس بخصوص آنها که سطح صافی دارند بود. این سطوح معمولا لغزنده هستند. اگر مجبور به استفاده از این سطوح هستید باید قدم های کوتاه تری بردارید و نوک عصا را خیلی دور از خود بر روی زمین قرار ندهید.